سامان با مشکلات در خواندن ونوشتن، وابستگی شدید به مادر، اضطراب و رفتارهای غیراجتماعی، ناخن‌جویدن و شب ادراری به مرکز طلوع امید مراجعه نمود.
سامان جثۀ کوچکتر از سن خود و اعتماد‌به‌نفس پایینی داشت.
در جلسۀ مصاحبۀ اوّلیّه با حضور پدر و مادر مشکلات سامان بررسی و ریشه‌یابی شدند.
برنامۀ توانمندسازی سامان در طی جلسات بعدی با مشارکت خانواده و فعّال‌شدن خود سامان به اجرا درآمد.
با درخواست از آموزگار برای کاهش موقّتیِ فشار درسی و به‌ویژه تکالیف نوشتاری، شرایط بهتری برای بهبود رابطۀ سامان با مادر و اصلاح روش حمایتی مادر فراهم گردید.
تمرکز بر کاهش اضطراب و تقویت انگیزۀ تحصیلی با تقویت نقش سامان در تصمیم‌گیری‌ها و در برنامه‌ریزی روزانه و هفتگی و با صمیمی‌تر شدن رابطۀ با مادر امکان‌پذیر گردید.
خواندن (با روش «کلِ زبان» و با استفاده از ادبیات خوب کودک (خواندن کتاب‌قصّه برای او و با او) و ورود تدریجی به تمرین‌های نوشتاری و مشارکت‌دادن سامان در «تصحیح خود» (در خواندن و در نوشتن) به کاهش مشکلات او در خواندن و نوشتن انجامید.
مرور مجدد برنامه‌ها با حضور والدین و برنامه‌ریزی برای بهبود رابطۀ سامان با خواهر بزرگترش به پیشرفت سامان کمک قابل‌توجّهی نمود.
افزایش محسوس اعتماد‌به‌نفس و آرامش بیشتر در روابط با خانواده و مخصوصاً نقش مثبت‌تر و سازنده‌تر مادر به کاهش قابل‌توجّه ناخن‌جویدن در سامان منجر شد.
در شرایط جدید و ایجاد امکان تمرکز بر رفع مشکل «شب‌ادراری»، برنامه‌ریزی مناسب تغذیه و رفتار قبل از خواب و در طول شب و مشارکت سامان در گفتگوی سازنده و ارزیابی از پیشرفت خود، با گذشت چند هفته شاهد رفع کامل مشکل «شب‌ادراری» بودیم.
پیگیری خانواده جهت حضور و تداوم حضور سامان در کلاس‌های ورزش، نقش قابل توجّهی در پیشرفت اودر زمینه‌های مختلف داشت.
بهبود و عادی‌شدن روابط سامان با همسالان، عادی‌شدن شرایط درسی و کاهش شدید اضطراب در سامان از دستآوردهای این دوره از کار با سامان و خانوادۀ او بود.
بهبود روابط سامان با خانواده و به‌ویژه با مادر و حاکم‌شدن آرامش و فضای مثبت و سازنده در روابط آنها با آگاهی بیشتر خانواده و مهارت‌های بهتر فرزندپروری همراه شد.
مجموعۀ اقدامات و تغییرات حاصله، شرایط مناسب برای رشد همه‌جانبۀ سامان (جسمی - حرکتی، هیجانی، اجتماعی، شناختی و معنوی)، تقویت انگیزۀ درونی و خودسازماندهی بیشتر در او را به‌وجود آورد.