- توجّه به کادر تخصصی: مربّیان با مدارک مرتبط در سطح دکتری و کارشناسی ارشد که دوره آموزش و کارآموزی تخصصی را هم در مرکز طی کرده‌اند،
- توجّه به پیشگیری، شناسایی و مهار مشکلات قبل از ورود به مدرسه،
- همکاری نزدیک با خانواده، بهبود روابط والد و فرزند، اصلاح روش‌های حمایت تحصیلی از فرزندان،
- تعامل با مدرسه و جلب همکاری آموزگار برای بهبود شرایط یادگیری کودک،
- بهره‌گیری از اطاق بازی، نقاشی آزاد و قصه‌خوانی،
- توجّه به رشد جسمی - حرکتی، هیجانی، اجتماعی، زبان، شناختی و معنوی کودکان،
- تنظیم برنامۀ کار در منزل با توجّه به نیازهای رشدی کودک،
- ثبت فعّالیت‌های آموزشی و مرور منظّم نتایج با حضور والدین.
امروزه تعداد قابل‌توجّهی از دانش‌آموزان مدارس با سطوح مختلفی از مشکلات در یادگیری خواندن و نوشتن روبروهستند. بسیاری از این دانش‌آموزان با برچسب‌هایی نظیر دیرآموز، کندآموز، اختلال یادگیری و ... به مراکز مشاوره، مراکز اختلال‌های یادگیری و حتی مراکز «سنجش» ارجاع داده می‌شوند.به جرأت می‌توان ادّعا نمود که مشکلات اغلب این دانش‌آموزان ریشه در رشد نیافتگی در یک یا چند شاخه هیجانی، اجتماعی، شناختی و زبان و یا ریشه در رفتارهای نامناسب والدین و یا مربّیان دارد.
متاسّفانه تعداد این دانش‌آموزان در سال‌های اخیر در حال رشد بوده است. شرایط حاکم بر ارزشیابی تحصیلی در مقطع ابتدایی (ارزشیابی توصیفی)، سیاست رسمی آموزش و پرورش در ترغیب آموزگاران به «مردود نکردن دانش‌آموزان» و تسهیل صعود دانش‌آموزان به پایه‌های بعدی تحصیلی بدون برنامه‌ریزی ترمیمی و حمایت ویژه برای آنان ما را با چندین دسته دانش‌آموز دچار مشکل روبرو نموده است.
گروه اول) دانش‌آموزانی هستند که به مراکز مشاوره و یا مراکز اختلال‌های یادگیری ارجاع داده می‌شوند. ظرفیت مراکز حمایت و مشاوره موجود در شهرها و استان‌های کشور محدود و مهارت‌های مربیان و مشاورین این مراکز متفاوت هستند. از این گروه تعدادی با وضعیّت قابل قبول به تحصیل ادامه می‌دهند و عدۀ دیگری با درجه‌ای از بهبود همچنان با مشکلات جدّی دست به گریبان هستند.
گروه دوم) گروهی هستند که با تداوم مشکلات و یا با دو سال تکرار ناموفق پایه و ارزیابی مراکز سنجش و متاسّفانه بدون دچار بودن به عقب‌ماندگی ذهنی، برای ادامه تحصیل به مدارس استثنایی ارجاع داده می‌شوند.
گروه سوم) دانش‌آموزانی هستند که علی‌رغم مشکلات جدی در خواندن و نوشتن، از ادامه تحصیل و ارتقاء مستمر پایۀ آنها (بدون ارائۀ حمایت ویژه به آنها) ممانعتی به‌عمل نمی‌آید. این گروه از دانش‌آموزان معمولاً در یکی از مقاطع دبیرستان مجبور به ترک تحصیل می‌شوند.
گروه چهارم) دانش‌آموزانی هستند که علی‌رغم ضعف در مهارت خواندن و نوشتن به تحصیل خود حتی تا مقاطع دانشگاهی ادامه می‌دهند.